Rezonans Półotwarty - Alternatywa dla Rezonansu Zamkniętego? - Moja walka z SM - część VI

Pełen nadziei, lecz już solidnie zmęczony samym oczekiwaniem, wyruszyłem w drogę. Sam nie wiem, kiedy minął czas potrzebny na przejechanie 200 km do szpitala. Gdy przyjechałem na miejsce, czekało mnie niestety pasmo rozczarowań. Pretensje mogłem mieć jednak tylko do siebie...

 

Horror po raz drugi

Po pierwsze, ten rezonans półotwarty był tak samo nieakceptowalny dla mnie jak wspomniana w poprzednim odcinku standardowa tuba. Po położeniu się w wyznaczonym miejscu, na głowę zakładano plastikowy stelaż unieruchamiający pacjenta, a do ręki dostałem taką samą "gruszkę strachu" jak poprzednio, czyli po jej naciśnięciu przerywano badanie.

 

Sufit Na Głowę

Po zainstalowaniu tego wszystkiego rozpoczął się mój horror... Olbrzymia płyta, szeroka na parę metrów, zaczęła osuwać się na mnie z sufitu. Miałem wrażenie, jakby cały sufit na mnie zjeżdżał, zatrzymując się dopiero, gdy dotknął praktycznie mojego nosa, a raczej stelaża, który miał unieruchamiać moją głowę. Zapanowały egipskie ciemności. Chciałem krzyknąć, cytując klasyka: „ciemność widzę, widzę ciemność!!!”, lecz opanowałem się i już jako weteran ze stoickim spokojem nacisnąłem dobrze mi znaną z poprzedniego badania gruszkę, przerywając badanie...

 

Kiedy oswobodzono mnie ze stelaża, powiedziałem grzecznie do obsługi, że ,,dziękuję, ale nie skorzystam...", gdzie o dziwo nikt się temu nie dziwił. Mogę dzisiaj stwierdzić z pełną stanowczością, że w mojej opinii taki rezonans półotwarty jest gorszy od wspomnianej i standardowej tuby, gdzie człowieka wsuwają do środka. Ten model faktycznie może mieć zastosowanie dla pacjentów z olbrzymią otyłością, którzy nie mogą wykonać badania w klasycznym rezonansie ze względu na swoją wagę czy duże gabaryty. Jeżeli jednak chodzi o doznania klaustrofobiczne, jest to równie, jeśli nie bardziej przytłaczające.

 

Nietypowa reakcja na stres- czy to był objaw SM..?

Wszystkich grzecznie przeprosiłem i swobodnym krokiem, lecz już powłócząc nogą, skierowałem się do auta. Wtedy pierwszy raz zauważyłem, że stres powoduje u mnie skurcze określonych mięśni. Był to przykurcz mięśni uda oraz palców u ręki i nogi z prawej strony. Teraz już wiem, że właśnie wtedy pojawiły się pierwsze objawy „opasania” tułowia, które z czasem zmieniły się w istną udrękę i niesamowity ból. Do tego dojdziemy jednak w kolejnych odcinkach.

Gdy doszedłem (a raczej dokuśtykałem) do samochodu, powoli skurcze zaczęły puszczać, lecz nie puściły już do końca. Dzisiaj zadaję sobie pytanie, czy to może był rzut..? Wszak jeden neurolog zdiagnozował u mnie postać rzutową SM, ale z kolei drugi postać pierwotnie postępującą... No cóż... Jak to mówią- dla każdego coś się znajdzie.

 

Rezonans Półotwarty vs Rezonans Zamknięty

Wróćmy jednak do rezonansu. Dowiedziałem się również, a niestety nikt mnie wcześniej nie poinformował, że badanie rezonansem półotwartym jest mniej dokładne niż w rezonansie zamkniętym. Standardem w diagnostyce jest zastosowanie aparatu 1,5 Teslowego, zwanego również wysokopolowym. Takie natężenie pola mają klasyczne urządzenia zamknięte, czyli te tuby. Natomiast aparaty półotwarte mają natężenie pola 0,2-0,35 Tesli. Tylko aparaty wysokopolowe pozwalają na wykonanie spektroskopii badań czynnościowych czy ultraszybkich badań naczyniowych. Tylko w nich istnieje możliwość dokładnej lokalizacji zmian demielinizacyjnych, które są szukane, by potwierdzić lub wykluczyć stwardnienie rozsiane. Różnica w jakości wykonywanych obrazów jest naprawdę niewyobrażalna.

 

Znalezienie odpowiedniej alternatywy

Jakie kroki podjąłem dalej? Już opowiadam.

Oczywiście, jako człowiek nowoczesny, znów odbyłem konsultację z jedynym doktorem, do którego, będąc obywatelem Polski z moimi problemami zdrowotnymi, nie trzeba czekać kilka miesięcy w kolejce na nieodpłatną wizytę... No jasne, że mowa o dr. Google.

 

Dowiedziałem się szybko, że na moje szczęście są różne typy tych aparatów półotwartych. Znalezienie urządzenia, które by spełniło moje oczekiwania, okazało się nie być wybitnie trudnym zadaniem. Teraz wiedziałem, czego szukać. Wybrałem więc rezonans półotwarty, z wyglądu zdecydowanie bardziej nowoczesny. Zamiast osuwającej się olbrzymiej płyty, miał zgrabną lekką konstrukcję, która po opuszczeniu nad głowę nie sprawiała wrażenia, że zaraz sprasuje Ci czaszkę.

Był niedaleko szpitala, w którym się znajdowałem i, o dziwo, miła Pani z obsługi zgodziła się zrobić mi badanie od ręki. Gdy otrząsnąłem się z szoku, jak szybko wszystko poszło, dumny- z płytą CD w dłoni, masakrycznie zmęczony wróciłem do domu i padłem. Było dobrze po północy.

Pozostało teraz umówić na konsultację do neurologa i dowiedzieć się, co jest na płycie.

  

CDN: Ciąg Dalszy Nastąpi...

 

Autor: Andy, CEO Biomelius LTD, któremu postawiona została diagnoza SM w 2017 r.